280.000 bezoekers. Per jaar, that is. In het kader van de vijfjarige strategische missie Fāri'ira'a Manihini 2027, streeft de Frans-Polynesische regering naar een jaarlijkse limiet van één buitenlandse toerist per lokale inwoner - ongeveer 280.000.
Het land in de zuidelijke Stille Oceaan omvat populaire bestemmingen zoals Bora Bora, Mo'orea en Tahiti. De hoofdstad, Papeete, ligt op Tahiti. Het is nog onduidelijk of de nieuwe bezoekerslimiet ook van toepassing zal zijn op Franse staatsburgers, maar feit is dat het maximeren van dergelijke aantallen bezoekers een zeer efficiënt middel is in de strijd tegen de lasten van het na Covid weer oprukkende massatoerisme. Vooral voor dergelijk kleine bestemmingen als Frans-Polynesie kunnen dergelijke aantallen desastreus uitpakken voor de lokale bevolking en milieu.
Het FM27-document erkent dat toerisme een belangrijke bron van werkgelegenheid en inkomsten voor de inwoners is. Met dit plan wil de regering echter "de verschillende soorten bezoekers diversifiëren, economische groei verzoenen met het behoud van het milieu, de levenskwaliteit van de bevolking en de waardering van ons erfgoed." Het doel is "een overgang naar een inclusief en duurzaam toerismemodel".
De strategie lijkt afgekeken van het Centraal-Aziatische koninkrijk Bhutan, dat vaak wordt aangehaald als een voorbeeld hoe de overheid toerisme zorgvuldig en bedachtzaam kan managen. Momenteel rekent Bhutan een dagelijkse "toeristenbelasting" van $200 per persoon. Niet heel inclusief hoor ik u denken? Nee, absoluut. Maar de vele opbrengsten worden gebruikt wel om lokale gemeenschappen te ondersteunen door onderwijs, gezondheidszorg en werkgelegenheid te bieden. Eat your heart out Venice.