Aanpak tegen verloedering: vastgoed kopen.
In 40 jaar tijd is de sinistere en gewelddadige Zeedijk veranderd in een bruisende winkel- en uitgaansstraat. Daar zit visie, beleid en vooral vastberadenheid achter.
.png)
Geen enkele straat in Nederland heeft zo synoniem gestaan met teloorgang en verloedering als de Amsterdamse Zeedijk. De Zeedijk werd aangelegd in de 13eeeuw om Amsterdam te beschermen tegen de Zuiderzee. Het was daarmee een van de eerste straten van Amsterdam en nog geen schim van wat het later zou worden.
De Zeedijk lijkt begin jaren '90 meer op een afvoerput dan op de vermaarde trots van weleer.
De bocht van de Zeedijk was tot de 17e eeuw een van de meest respectabele plekken waar men kon wonen. Na de aanleg van de chique Herengracht verhuisden de rijke kooplieden en werd het gebied een uitgaansgebied voor aangemonsterde zeelieden. De oude cafés en de winkels voor scheepsbevoorrading, sommige zijner nog altijd. Met het weggelopen ‘kapitaal’ en het vertier kwam er ruimte voor prostitutie en vermaarde nachtclubs. We belanden nu in de 20e eeuw en zien ook een toenemende behoefte aan verdovende middelen. De Zeedijk lijkt begin jaren ’90 meer op een afvoerput dan op de vermaarde trots van weleer.
In komt Jack Cohen, ook wel de godfather van de Zeedijk genoemd. Jack Cohen begon de zogenaamde NV Zeedijk om de teloorgang van straat en gebied om te buigen naar schoonheid en plezier. Door het opkopen en beheren van vastgoed. In 20 jaar tijd veranderde de straat van een no-go area vol junks en dealers in een leefbare woon-, winkel- en uitgaansstraat.
Om criminaliteit en monocultuur tegen te gaan zijn er verschillende aanpakken mogelijk. Wet- en regelgeving kan helpen maar is traag en loopt meestal achter de feiten aan. Branchering en straatmanagement is zeker nuttig. Maar maatschappelijke vastgoedpartijen als NV Zeedijk en Stadgoed hebben aangetoond dat het bevechten van uitwassen en behouden van stedelijke diversiteit en erfgoed voornamelijk via de aankoop en beheer van vastgoed loopt.
